با نون بخور بابا جان

با نون بخور بابا جان

جناب آقای مهندس سید محمد فقیه زاده ، از نوادگان محترم و فرهیخته مرحوم فقیه سبزواری ، نقل فرمودند بچه بودیم . همراه پدر بزرگ بزرگوارمان مرحوم آیة الله العظمی حاج میرزا حسین فقیه سبزواری ، به یکی از نواحی خارج از مشهد سفرکردیم که معظم له دعوت بودند و معمولا اگر شرائط مقتضی بود حضرت آیة الله برخی از فرزندان و نوادگان را با رعایت همه آداب و عرفیّات ؛ و بر اساس دعوت و رضایت و اطلاع دعوت کننده و صاحب خانه ، همراه خود می بردند و حتی ، عده ای از طلاب هم ، بیشتر اوقات در سفرهای عمومی و غیر خانوادگی ، ملازم و همراه ایشان بودند .

در این سفر که من همراه پدر بزرگ بودم ، عده ای طلبه و غیر طلبه هم ، ایشان را همراهی می کردند . وارد منزلی شدیم که مرحوم پدر بزرگ دعوت بودند . وقت صرف ناهار شد و سفره را گستردند . مرحوم آقا بزرگ به همه جوانب ، توجه و عنایت دقیق و خاص داشتند . من کنار ایشان نشسته بودم و همه چیزاز نظر من عادی بود اما با مخاطب قرار دادن من و با صدای نسبتا بلند و با تأکید به من فرمودند : " با نون بخور بابا جان " ، " با نون بخور بابا جان "

گفتم چشم و غذارا با نون خوردم .

متوجه شدم مرحوم حضرت آیت الله متوجه شدند تدارکات ، متناسب با تعداد حاضران کنار سفره نیست و شرم حضور داشتند به برخی افراد که بدون اجازه ، ایشان را همراهی کردند تذکر دهند که در خوردن صرفه جویی کنند تا غذای موجود ، همه حاضران را کفایت کند .

به من می فرمودند با صدای بلند و مکرّر : " با نون بخور بابا جان " که تذکر و اشاره ای باشد ؛ و دیگران هم بشنوند و رعایت کنند .

اهداء دو دستگاه آپارتمان به دانشگاه فردوسی مشهد توسط نواده مرحوم آیت الله میرزا حسین فقیه سبزواری

 

اهداء دو دستگاه آپارتمان به دانشگاه فردوسی مشهد توسط آقای مهندس فقیه زاده نواده مرحوم

آیت الله العظمی میرزا حسین فقیه سبزواری

 

 

اعتـماد نیـکوکـاران و خیـّران به بنیـاد دانشگاهی فردوسی

نور امید را در دل دانشـجویان روشن کرده است

نجمه سرباز- نه خانه‌ای بود که در آن آرام بگیرد، نه ستونی که به آن تکیه زند و نه چراغی که روشن کند. با هزار امید و آرزو دانشگاه قبول شده بود؛ آن‌ هم در مشهدالرضا که همیشه آرزوی زیارتش را در دل داشت. با این حساب چندسالی ساکن مشهد می‌شد؛

 

 

آقای مهندس فقیه زاده ، ایستاده ، از راست ، نفر دوم

 ساکن شهری که برایش کعبه آمال بود. وقتی پایش را به شهر گذاشت، پیش‌از هرچیز دنبال سرپناه و خوابگاهی بود که بتواند روزها و شب‌هایش را در آن بگذراند اما با شنیدن اینکه شرایط دریافت خوابگاه را ندارد، همه آرزوهایش نقش بر آب شد. راه افتاد دنبال خانه‌ اجاره‌ای؛ اما هرچه بیشتر گشت، کمتر یافت؛ هم کرایه‌ها زیاد بود و هم نگرانی از نبود امنیت، پایش را سست می‌کرد. مانده بود چه کند. حالا دغدغه بی‌سرپناهی، شوق قبولی در دانشگاه بزرگ مشهد را از یادش برده بود. راه دیگری به ذهنش نمی‌رسید. به فکر انصراف از تحصیل افتاد... اما در اوج ناامیدی و هنگامی‌که همه درها را به روی خود بسته می‌دید، ناگهان دستانی پرخیر و برکت، دستش را گرفتند و نگذاشتند آواره شهر شود یا از تحصیل جا بماند. دستان پرمهر خیّران «بنیاد دانشگاهی فردوسی» که به نام دانشجویان این دانشگاه تشکیل شده بود، به یاری‌اش آمد. این بنیادکه هدف خود را حمایت از دانشجویان و رفع مشکلات سر راه آن‌ها برای علم‌آموزی تعیین کرده است؛ دانشجویانی که بدون سرپناه مانده‌اند؛ افراد بااستعدادی که بضاعت مالی ندارند؛ دانشجویانی که با بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کنند و...

       بنیادی به نام و کام دانشجویان   
دکتر عبدالرضا باقری، رئیس سابق دانشگاه فردوسی مشهد و موسس بنیاد دانشگاهی فردوسی درباره ایده شکل‌گیری این بنیاد می‌گوید:  در دوره‌ای به نظرم رسید که نداشتن ارتباط کارآمد با افراد صاحب‌نظر خیراندیش و علم‌دوست در استان، یکی از ضعف‌های مهم دانشگاه است. به همین دلیل ضمن مشورت با افراد مختلف به این نتیجه رسیدم که یکی از راه‌های رفع این کمبود، بهره‌گیری از حضور این افراد با دعوت از آن‌ها برای عضویت در هیئت‌امنای دانشگاه‌های منطقه شمال شرق است که در آن زمان دانشگاه فردوسی مشهد نیز تحت نظر آن هیئت اداره می‌شد.
در این راستا سال‌1377 از آقای علی باقرزاده(بقا) که شخصیتی دانشمند، خیّر، آشنا با مسائل صنعت و علاقه‌مند به همکاری با دانشگاه بودند، برای عضویت در هیئت‌‌امنا تقاضای همکاری کردم. خوشبختانه این پیشنهاد با استقبال مسئولان دولتی نیز مواجه شد و با صدور حکم رسمی عضویت آقای باقرزاده در هیئت‌امنا، دانشگاه توانست از خدمات ارزنده ایشان بهره‌مند شود.
با در‌اختیار‌گذاشتن محلی مناسب به ایشان در کنار دفتر کار خودم، تقاضا کردم درصورت امکان هفته‌ای یک‌روز در دانشگاه حضور یافته و با مسائل و مشکلات دانشگاه آشنا شوند.
دکتر باقری ادامه می‌دهد: آقای باقرزاده با نظمی خاص روزهای سه‌شنبه هر هفته به دانشگاه می‌آمدند. به‌مرور ملاقات‌‌های ایشان با اعضای هیئت‌های علمی و دانشجویان و همچنین بازدید از قسمت‌های مختلف دانشگاه بیشتر شد، تاجایی‌که دفتر کار او، محلی شد برای رفت‌و‌آمد این افراد و رایزنی آن‌ها برای حل مشکلات دانشگاه. تشکیل ستاد «همیاران عمران دانشگاه» از اقدامات بسیار ارزنده‌ای بود که با کمک موثر دکتر باقرزاده انجام شد.

   بنیادی که دست همیاران را گرفت
«همیاران عمران دانشگاه» اردیبهشت‌1380 با تشکیل هیئت‌امنایی متشکل‌از گروهی از خیّران صاحب‌اندیشه و برخوردار از عواطف انسانی و با هدف کمک به برخی مشکلات نسل جوان دانشجو و آینده‌سازان این مرزو‌بوم در دانشگاه راه‌اندازی شد. بهره‌گیری ‌از کمک‌های مردمی و نظرات شخصیت‌های خیراندیش برای نیل به اهداف از اصول کاری همیاران بود.
هسته اولیه همیاران عمران دانشگاه متشکل‌از آقایان علی باقرزاده، مهندس سیدجواد شهرستانی، زنده‌یاد علی امیری‌پور، مهندس حمید مستشاری، دکتر محمد هادیزاده، حاج‌محمود معاون، حاج‌جواد رحیمیان، مهندس محمد گرجستانی، مهندس اکبر باقرزاده، مهندس حسن اسماعیل‌زاده‌، مهندس فرامرز یغمایی، مهندس حسن فقیه‌سبزواری و بعضی از مدیران وقت دانشگاه شامل آقایان دکتر حسن حاجی‌کاظمی، مهندس محمدرضا قانع و دکتر علی حائریان بود.
هیئت‌امنای همیاران در نخستین گام از مجموعه فعالیت‌های خود، درصدد حل مشکل مسکن دانشجویان دختر برآمد؛ مشکلی که هرساله رو‌به‌افزایش است. ازآنجا‌که در شهرهای بزرگ دانشگاهی، دختران دانشجو از نظر مسکن معضلات فراوانی دارند و بی‌سامانی ناشی‌از آن، مشکلات فراوانی برای دانشجویان و خانواده آن‌ها ایجاد می‌کند، همیاران عمران با رایزنی و کمک‌گرفتن از خیّران صاحب‌نام اقدام به ساخت خوابگاهی با زیربنای حدود 7هزار مترمربع در محوطه پردیس کردند تا مکانی امن و قابل‌اعتماد برای دانشجویان فاقد خوابگاه فراهم کرده و آرامش نسبی را به خانواده‌های دانشجویان شهرستانی که به مشهد آمده بودند، هدیه کنند.
زمین این پروژه ازطرف مدیریت دانشگاه، در مجاورت خوابگاه‌های دختران در پردیس دانشگاه، دراختیار همیاران قرار گرفت و مراحل اجرایی آن از نیمه دوم سال‌1380شروع شد.

  خوابگاهی که باقی ماند
اقدام دیگر دکتر باقرزاده در این مدت، پیگیری امور مربوط‌به ساخت خوابگاه متاهلان بود که زمین آن، قبلا توسط وی به دانشگاه اهدا شده بود. خوشبختانه با پیگیری‌های وی و حمایت وزارت، این پروژه که دارای 60 واحد آپارتمانی برای دانشجویان متاهل بود، مهرماه‌1382 باعنوان «ساختمان بقا» در هاشمیه‌14 برای استفاده دانشجویان متاهل به بهره‌برداری رسید.
درراستای نهادینه‌شدن فعالیت‌های خیّران و استمرار و گسترش این فعالیت‌ها درکنار دیگر ابعاد مورد‌نیاز دانشگاه، موضوع در جلسات متعدد هیئت‌رئیسه دانشگاه و همیاران عمران مطرح شد و درنهایت بنیادی به نام «بنیاد دانشگاهی فردوسی» به‌عنوان یک موسسه علمی، فرهنگی غیرسیاسی و غیرانتفاعی که از حیث تشکیلاتی، مستقل از تشکیلات رسمی دانشگاه فردوسی مشهد باشد، به‌منظور اجرای اهداف خیرخواهانه و جلب مشارکت و کمک‌های مردمی ایجاد شد.
دکتر باقری خاطرنشان می‌کند: با تلاش‌های انجام‌گرفته دکتر کامران داوری، معاون وقت دانشجویی و فرهنگی دانشگاه و پیگیری‌های مجدانه علیرضا ناظری، عضو هیئت‌علمی بازنشسته دانشگاه، اساسنامه این بنیاد با نظرخواهی مکرر از صاحب‌نظران تهیه شد و در جلسه مورخه 23آذر1383 به تصویب هیئت موسس بنیاد رسید و اقدامات لازم برای ثبت این بنیاد در مراجع قانونی انجام گرفت.

  بنیادی با چشم‌انداز امیدبخش و بی‌انتها
علیرضا ناظری، مدیرعامل بنیاد دانشگاهی فردوسی، این بنیاد را با بیش‌از 10‌سال فعالیت، دارای چشم‌اندازی امیدبخش و بی‌انتها توصیف می‌کند و می‌گوید: این موسسه با برخورداری از تلاشی همگانی و شوقی سرشار، نمایانگر موسسه‌ای پیشرو درزمینه مساعدت به دانشجویان بی‌بضاعت است و همواره تلاش می‌کند که به‌بهترین شکل ممکن، رسالت خود را درقبال این قشر انجام دهد.
وی با بیان اینکه هیئت‌امنای این بنیاد 31عضو دارد که 9عضو دانشگاهی و 22‌عضو از میان بازاریان، تجار و کارخانه‌داران و خیّران هستند، خاطرنشان می‌کند: حمایت از دانشجویان مستعد و بی‌بضاعت یا کم‌بضاعت با جلب حمایت افراد خیّر یا موسسات برای در‌اختیار‌قراردادن بورس‌های تحصیلی کوتاه‌مدت به‌منظور گذراندن دوره‌های کارشناسی، کارشناسی‌ارشد و دکترا، ایجاد مراکز رفاهی و آموزشی، فراهم‌کردن زمینه اشتغال دانشجویان باتوجه‌به مهارت‌های آن‌ها با استفاده‌از کمک‌های دولتی و سایر ارگان‌ها و اشخاص حقیقی و حقوقی، تقویت تشکل‌های دانش‌آموختگان دانشگاه فردوسی و... ازجمله اهدافی است که این بنیاد دنبال می‌کند.

  اعضای فعلی هیئت‌امنای بنیاد دانشگاهی فردوسی
اعضای فعلی هیئت امنای بنیاد عبارتند از: رئیس وقت دانشگاه، معاون آموزشی وقت دانشگاه، مهندس مهدی اختراعی‌صناعی، دکتر حسین اشتیاق‌حسینی، حاج‌علی باقرزاده(بقا)، ربابه باقرزاده، دکتر عبدالرضا باقری، عذرا برزگر، زهره پولادین، دکتر حسن حاجی‌کاظمی، عباس حکیمیان، مهندس رضا حمیدی، مهندس سید‌جواد شهرستانی، مهندس حمید شهرستانی، دکتر حسن صیرفی، مهندس اسدا... عباسپور، مهندس محمد فقیه‌زاده، دکتر علیرضا کوچکی، مهندس محمد گرجستانی، دکتر صدیقه گوینده، مهندس حمید مستشاری، مهندس علی مشارزاده‌مهرابی، مهندس حسین مشارزاده‌مهرابی، دکتر مصطفی معین، اصغر ناظران، مهندس علی ناظران، علیرضا ناظری، دکتر فاطمه هادوی، مهندس مسعود یزدی، مهندس فرامرز یغمایی و دکتر عباس یوسفی.

  کمک‌های بی‌دریغ درمانی
مدیرعامل بنیاد دانشگاهی فردوسی ادامه می‌دهد: بنیاد همچنین کمک‌های مالی و درمانی به دانشجویان را در مواردی شامل اعطای وام ضروری به دانشجویان نیازمند، کمک به درمان دانشجویان نیازمندی که دچار بیماری‌های روانی، ژنتیکی(تالاسمی و هموفیلی)، ام‌اس، کلیوی، سرطان، دیابت، داخلی، شکستگی، نقص عضو، نابینایی و ناشنوایی باشند، پرداخت هزینه دندان‌پزشکی دانشجویان نیازمند، کمک به پرداخت شهریه برخی دانشجویان نیازمند، کمک به پرداخت اجاره‌بهای خوابگاه برخی دانشجویان نیازمند در دوره‌های نوبت دوم و پرداخت هزینه شارژ کارت تغذیه دانشجویان نیازمند در دستورکار خود دارد.
بنیاد فرهنگی فردوسی، فعالیت‌های تشویقی و اهدای جایزه را نیز در محور کاری خود قرار داده است؛ به‌طوری‌که لوح تقدیر و بن کتاب به‌عنوان جایزه به دانشجویان رتبه‌های نخست سال‌های اول‌، دوم و سوم دوره‌های کاردانی و کارشناسی اهدا می‌شود.
علاوه‌بر‌این برگزاری مراسم جشن سالانه ویژه دانش‌آموختگان ممتاز و اهدای سکه بهار آزادی به‌عنوان جایزه به دانشجویان شاغل به تحصیلی که در‌زمینه شاهنامه فردوسی و فردوسی‌شناسی، رساله، پایان‌نامه، مقاله، کتاب، طرح پژوهشی یا آثار هنری برجسته‌ای ارائه داده‌اند، از دیگر فعالیت‌های تشویقی بنیاد است.

  خوابگاه‌هایی برای تمام فصول
بنیاد دانشگاهی فردوسی اقداماتی در‌زمینه ساخت و راه‌اندازی خوابگاه‌ و اسکان دانشجویان در شهرمان انجام داده است.

  ساختمان بقا
این خوابگاه در زمین اهدایی خیّر نیک‌اندیش، علی باقرزاده(بقا) با کمک‌های مردمی و همکاری دانشگاه فردوسی مشهد ساخته و به دانشگاه واگذار شده است. ساختمان بقا، خوابگاهی متاهلی بوده و دارای 60سوئیت برای اسکان 60زوج دانشجوست و با زیربنای 3هزارو440مترمربع در خیابان هاشمیه‌14 واقع شده است. خوابگاه که دارای نمازخانه، کتابخانه، نگهبانی و... با همه امکانات ضروری برای دانشجویان متاهل تحصیلات تکمیلی است، با همکاری دانشگاه ساخته شده و در‌حال‌حاضر 60دانشجوی متاهل در آن سکونت دارند.

  خوابگاه پردیس 5
این خوابگاه که با کمک‌های مردمی بنیاد و دانشگاه فردوسی مشهد ساخته و به دانشگاه واگذار شده است، ظرفیت اسکان 500دانشجوی دختر نوبت اول را دارد و در مجموعه خوابگاه‌های پردیس واقع شده است. خوابگاه پردیس‌5 از معدود خوابگاه‌ها در کشور است که به‌صورت آپارتمانی ساخته شده و دانشجویان ساکن در هر آپارتمان به‌صورت گروهی زندگی مشترک را در آن تجربه می‌کنند. برای هر آپارتمان، امکانات رفاهی از‌قبیل حمام، دستشویی، آشپزخانه، یخچال و... درنظر گرفته شده است.

  خوابگاه مریم
این خوابگاه برای دانشجویان دختر نوبت شبانه دانشگاه در منزل مسکونی اهدایی مهندس علی مشارزاده‌مهرابی و خانواده وی به مساحت 500متر‌مربع در چهارواحد آپارتمانی با ظرفیت اسکان 120‌دانشجوی دختر نوبت دوم در خیابان فلسطین‌4 واقع شده است.

  مجتمع خوابگاهی زنده‌یاد ناظران
این مجتمع که توسط زنده‌یاد حاج احمد ناظران به بنیاد دانشگاهی فردوسی واگذار شده و دارای ظرفیت اسکان 300‌دانشجوی متاهل و دانشجوی دختر دوره‌های نوبت دوم است، در میدان ابوطالب واقع است.

  مجتمع خوابگاهی اندیشه
مجتمع خوابگاهی اندیشه که توسط مهندس اسدا... عباسپور به بنیاد دانشگاهی فردوسی واگذار شده است، 50دستگاه آپارتمان 82متری برای اسکان 50زوج دانشجوی متاهل دارد و در بولوار اندیشه قاسم‌آباد واقع شده است.

  مجتمع خوابگاهی بنیاد(پردیس‌7)
این مجتمع که با کمک‌های مردمی بنیاد ساخته شده‌، ظرفیت اسکان 500دانشجوی دختر دوره‌های نوبت دوم را دارد و در مجموعه خوابگاه‌های پردیس دانشگاه واقع است.

  خیّرانی با دل‌های بزرگ
آپارتمان اهدایی مهندس محمد فقیه‌زاده با زیربنای 120مترمربع واقع‌در بولوار سلمان فارسی که از اجاره آن، هزینه جایزه عضو هیئت علمی برجسته دانشگاه تامین می‌شود.
آپارتمان اهدایی مهندس محمد فقیه‌زاده با زیربنای 110متر‌مربع واقع‌در بولوار فرهنگ که از اجاره آن، به‌منظور پشتوانه مالی اختصاص بورس تحصیلی به دانشجویان مستعد دانشگاه استفاده می‌شود.

  سخن پایانی
علیرضا ناظری از حسن و اعتماد خیّران به این بنیاد بی‌نهایت خرسند است و در‌این‌باره می‌گوید: در شرایطی که بسیاری از مردم به هزاران‌هزار موسسه‌، خیریه و بنیاد خلق‌الساعه با شعارهای رنگارنگشان بی‌اعتماد شده‌اند، اعتماد نیکوکاران به بنیاد دانشگاهی فردوسی که برای نخستین‌بار در تاریخ دانشگاه‌ها درکنار دانشگاه فردوسی مشهد پایه‌گذاری شده و توانسته است الگویی برای راه‌اندازی بنیادهای مشابه در سایر دانشگاه‌ها، از‌جمله دانشکده فنی تهران و دانشگاه صنعتی شریف شود، ضمن اینکه نشانه‌ای از قدرت تشخیص آنان میان حق و باطل، یعنی مشروعیت فرهنگی است، باعث شده بنیاد بتواند در پایان دهمین سال فعالیت خود به موفقیت‌هایی دست یابد؛ که فعالیت‌های این بنیاد را محور تقلید سایر دانشگاه‌های کشور قرار داده است.

 

http://shahraraonline.ir/final/site/news-content.php/50486?id=50486