نماز باران مرحوم آیة الله حاج میرزا حسن سیادتی سبزواری در سال 1328 خورشیدی در سبزوار

 

نماز باران مرحوم آیة الله حاج میرزا حسن سیادتی سبزواری

در سال 1328 خورشیدی در سبزوار

به نقل از کتاب :

سیمای سبزوار ، سرزمین سربداران

نوشته :

استاد محمد ابراهیم احمدی

پژوهش و تدوین :

سید محمد فقیه سبزواری

دانلود فایل

نماز باران آیة الله حاج میرزاحسن سیادتی (1385 – 1299 ه . ق) ، برادر زاده و شاگرد مرحوم آیة الله میرز

 

نماز باران آیة الله حاج میرزاحسن سیادتی (1385 – 1299 ه . ق) ،

برادر زاده و شاگرد

مرحوم آیة الله میرزاموسی فقیه سبزواری .

سال 1328 شمسی در سبزوار

 

آیة الله حاج میرزاحسن سیادتی فرزند مرحوم آقا میرزا اسماعیل از سادات جلیل حسینی است که در روستای " ایزی " متولد شده است .

معظم له بعداز فراگرفتن قران ، فارسی ، خط ، صرف و نحو ، دراوایل بلوغ برای ادامه تحصیل عازم شهر سبزوارشد و به مدت بیست سال ، در حوزه علمیه سبزوار به تحصیل و تدریس علوم اسلامی مشغول گردید و سپس به نجف اشرف عزیمت کرده و به مدت 16 سال نیز در جوار آستان مقدس امیرمؤمنان علیه السلام ، از برکات و معنویات آن روضه مطهر ، بهره مند شد و از محضر درس اساتیدی همچون آیات عظام آقا میرزا حسین نایینی ، آقا سید ابوالحسن اصفهانی و آقا ضیاء عراقی – اعلی الله مقامهم – استفاده شایانی برد .

آیة الله سیادتی پس از مراجعت به سبزوار ، باردیگر به تدریس فقه ، اصول و دیگردانش ها پرداخته ، پیوسته مورد توجه و احترام خاص و عام بود .

سرانجام در 86 سالگی ، روح مطهر آن فرزانه به ملکوت اعلی عروج کرد و پیکرپاکش در حسینیه ایشان ( واقع در ابتدای خیابان شهدا ) به خاک سپرده شد .

( نقل از فرزند بزرگوارش ، حجة الاسلام حاج سید مصطفی سیادتی )

امروزه بعد از گذشت سی سال از رحلت آن مرد خداترس ، پیوسته در میان اهالی ، از پاکی و اخلاص وی سخن گفته می شود و کسانی هستند که خاطره خواندن نماز باران از سوی ایشان را به خوبی بیاد دارند لذا به پاس منزلت و مراتب قدس و تقوای آن مرد خدا ، در ذیل ماجرای نماز باران ایشان را یاد آور می شویم :

 

نماز باران

سالی در سبزوار ، به موجب قطع بارندگی ، خشکسالی بی سابقه ای رخ می دهد ؛ بطوری که هیچ کس امیدی به بارندگی در آن سال را نداشت و بیم آن می رفت که زراعت اهالی بطور کلی ضایع شود و در واقع درآن سال ، مردم بخصوص کشاورزان ، در وحشت و اضطراب عجیبی بسر می بردند .

روزی جمعی از مردم به خدمت حاج میرزا حسن سیادتی رسیده از وی می خواهند که اقامه نماز استسقاء را به عهده گیرد تا به برکت آن نماز ، الطاف ارحم الراحمین شامل حال مؤمنان گردد .

 حال ، دنباله ماجرا را از زبان شاهدان بشنویم :

" روزی که حاج آقا سیادتی (ره) از شهر به طرف دروازه نیشابور حرکت می کردند ، ما طلبه ها پشت سر آقا و انبوهی از مردم سبزوار نیز به دنبال ما با کمال تواضع ، استغفار ، دعا و امید ، از مسجد جامع حرکت می کردیم تا این که به مصلا رسیدیم و نماز استسقاء با صفوفی گسترده اقامه شد .

بعد از اتمام نماز و مناجات و گریه و زاری به درگاه رزاق گیتی ، وقتی به شهر برگشتیم ، بعضی از افراد ضعیف الایمان که در داخل شهر باقی مانده بودند ، با زبان تمسخر ، ما نمازگزاران را چنین مخاطب می ساختند : سبزوار را سیل برد ! . مواظب باشید عبا و لباس هایتان خیس نشود ! . سیل و بارندگی ، خیلی از خانه هارا خراب کرده است !  و . . .

اگر چه در آن روز با شنیدن این حرف ها ، سرهایمان را از خجالت پایین انداخته بودیم اما بحمدالله رحمت الهی شامل حال مؤمنان شد و با ظاهر شدن ابرها در آسمان ، بارندگی شروع شد و چهره افسرده مردم مؤمن سبزوار ، شاداب و شادمان گردید "

( نقل از والد معظم نگارنده کتاب سیمای سبزوار آقای علی احمدی )

در این باره ، فرزند دانشمند و گرامی ایشان ، حجة الاسلام حاج سید مصطفی سیادتی ، بعد از تصدیق و تأیید قضیه نماز استسقاء چنین می فرمایند :

" این نماز در فصل بهار سال 1328 ه. ش اقامه شده بود که بعد از نماز در همان روز ، سه ساعت به غروب ، ابرها در آسمان ظاهر شد و شروع به بارش کرده و تا سه یا چهار روز پشت سرهم در همان ساعت ، باران سیل آسایی به شدت در زمین جاری می شد "

 

منبع :

کتاب  " سیمای سبزوار ، سرزمین سربداران " .

استاد محمد ابراهیم احمدی




 

شرح حال مرحوم آیة الله العظمی حاج میرزا حسن سیادتی پسر عمو و شوهر خواهر مرحوم فقیه سبزواری

 

شرح حال مرحوم آیة الله العظمی حاج میرزا حسن سیادتی پسر عمو و شوهر خواهر مرحوم آیة الله العظمی حاج میرزا حسین فقیه سبزواری و ماجرای نماز باران آیة الله سیادتی در بهار سال 1328 

 

باریدن باران پس از اقامه نماز باران ، یکی از کرامت های مرحوم آیت الله حاج میرزا حسین فقیه سبزواری

 

مرحوم آیت الله العظمی حاج میرزا حسین فقیه سبزواری ، به دلیل زهد و پارسایی ؛ وعزم راسخی که برای دوری از مظاهر فریبنده مادی و دنیایی داشت ؛ و به دلیل عهدش با خدای خود وعزمش برای خدمت به مردم که تا واپسین لحظه های حیات طیبه اش ادامه داشت ، صاحب کراماتی بود که به تدریج ، به برخی از آن ها به نقل از منابع موثق ، اشاره خواهد شد .

حضرت آیت الله حاج میرزا صادق فقیه سبزواری ، چهارمین فرزند روحانی آن فقیه بزرگوار نقل کرده اند در یکی از سال ها که قحطی و خشکسالی در اطراف مشهد بیداد کرده بود و به دلیل نباریدن باران ، کشاورزی از بین رفته بود و کشاورزان سخت در مضیقه بودند ، گروهی از کشاورزان درحالی که بیل بر دوش داشتند وارد مسجد گوهرشاد شدند و از مرحوم فقیه سبزواری درخواست اقامه نماز باران کردند .

مرحوم آیة الله فقیه سبزواری که از شبستان فقیه سبزواری و از جلسه تدریس باز می گشت ، به منظور اجابت درخواست کشاورزان رنجدیده ، دستور داد منبر را در صحن مسجد گوهرشاد ، نزدیک و روبروی بارگاه و حرم حضرت ثامن الائمه علیه السلام قرار دهند . با توکل خاصی که به خدای خود داشت و با امید بسیار به اجابت دعایش از سوی حضرت احدیت و . . . . .

ادامه نوشته