شریعتمدار سبزواری

امین، سید علی نقی

 

«الحبر العلیم و الماجد العظیم و السید الکریم مولانا الاجل الحاج میرزا ابراهیم.از رؤساء و معاریف علمای خراسان و در شهرت مستغنی از بیان و مولد و موطنش بلدهء سبزوار و خود آن جناب نجل جلیل و فرزند نبیل الحاج میرزا اسماعیل سابق الالقاب است تکمیل عربیت و ادبیت در مشهد مقدس نموده و استفاضهء مطالب حکمت از مرحوم فیلسوف عظیم الحاج مولانا محمد هادی السبزواری‏ فرموده پس به عتبات عالیات مشرف گردیده در خدمت مرحوم شیخ محمد حسن نجفی و بعد از آن در محضر شریف شیخ مرتضی انصاری فقه و اصول‏ را بانجام رسانیده از ایشان اجازت یافته«و اذ یرفع ابراهیم القواعد من البیت» بطوف خانه کعبه شتافت پس از اکمال مناسک به مقر اصلی معاودت کرده روی به‏ افاضه علوم و ترویج آداب و رسوم و نشر احکام و دفع خصام آورده مطاعیت‏ تامه و نهایت مقبولیت در نزد خاصه و عام دارد.الحال از سن شریفش قریب‏ شصت سال می‏گذرد تقریرات در فقه و اصول و نوشتجات متفرقه در معقول و منقول‏ بسیار از آن بزرگوار منتشر و یادگار است و گاهی به واعظ بلیغه و بیانات رشیقه‏ در ماه صیام یا سایر لیالی و ایام زنگ غفلت و غبار قصاوت از قلوب خواص و عوام می‏زداید در غالب سنین فیص زیارت آستان مقدس مبارک را ادراک مینماید»

(میرزا عبد الرحمن مدرس:تاریخ علماء خراسان،مشهد 1341،ص‏ 131).

«اما از علمای حالیه سبزوار شخصی که امروز مرجع و مدار امور شرعیه‏ و مروج دین مبین و مؤید اهل فلاح و پیشوای ارباب درایت و صلاح است و حضرتش محط افاضل و جامع انواع مکارم و مفاضل می‏باشد جناب مجتهد- الزمانی حاج میرزا ابراهیم شریعتمدار سلمه اللّه تعالی است که در این کتاب از مآثر و آثار خیریه آن بزرگوار اشارت نموده‏ایم.جناب مشارالیه دام افضاله‏ ولد مرحوم رضوان جایگاه حاج میرزا اسماعیل و از نواده‏های میرزا مهدی شهید مشهدی ثالث و جد اعلای ایشان مرحوم میر سید ولی علوی اعلی اللّه مقامهم بوده  (مطهرون نقیات ثیابهم)و هر یک از مرحومین مبروحین در عالم علم و فضل مقامی‏ معلوم و مرتبتی بلند داشتند و وقت خود را به تنسک و تقوی و طلب مرضات باری‏ تعالی جل ذکره گذاشتند تا در گذشته و از آن میانه مرحوم حاج میرزا اسماعیل‏ علاوه بر آنکه فقیهی بارع بود در حکمت الهی و حقایق و معارف و مقامات سلوک‏ همواره خوض و مراقبت می‏نمود و به زهد و تهجد معروف و به اوصاف حسنه‏ موصوف بود.اما جناب شریعتمدار معظم حاج میرزا ابراهیم در آغاز جوانی و اوان تحصیل به ارض اقدس و مشهد مقدس مشرف شده در حوزه علمای بزرگ‏ از قبیل مرحوم حاج میرزا حسن مجتهد و مرحوم ملا محمد تقی و مرحوم ملا- علی بروجردی داماد مرحوم میرزا ابو القاسم قمی حاضر و از محضر هر یک‏ حظ و بهرهء وافر یافتند پس از آن بدار السلطنه اصفهان شتافتند و فیض حضور الهی را چندی در آن ساحت بسر بردند بعد راه عراق عرب سپردند و در نجف‏ اشرف از خدمت مرحوم شیخ حسن و مرحوم شیخ محمد حسن صاحب جواهر و و مرحوم شیخ مرتضی انصاری نور اللّه مراقد هم مستفیض شده و از برکات انفاس‏ موهبت اساس مرحوم ملا زین العابدین گلپایگانی نیز محتظی گردیده طریق‏ اجتهاد رابسر رسانید و عنان به جانب سبزوار برگردانید اینک زیاده از سی‏ سال است که در آن دیار به افاضت و افادت و تدریس و حل مشاکل و نشر مسائل‏ و دادن فتاوی و اجرای احکام اشتغال دارند و دقیقه‏یی از دقایق تکالیف و فرایض‏ ذمه خود را از ترویج شرع شریف و احکام دعائم دین حنیف و رعایت طلاب و و توقیر اهل علم و ملاطفت با زوار که غالبا از بلدهء سبزوار عبور می‏نماید فرو نمی‏گذارد و ابنیه و اعمال خیریه آن جناب بسیار است»

(اعتماد السلطنه:مطلع الشمس،سنگی،ترجمه سبزوار).

«حاج میرزا ابراهیم علوی سبزواری مجتهد گذشته از مقام علم و علوشان‏ شریعتمداری و جامعیت معقول و منقول سخن وجود و همت او در تمام ایران جاری‏ است شرح احوال او را در ترجمه سبزوار از مطلع الشمس آورده‏ام»

(اعتماد السلطنه:المآثر و الاثار،سنگی،تهران،1306 هـ،ص‏ 141).

مرحوم آقا بزرگ تهرانی در طبقات اعلام الشیعه شرحی راجع به صاحب‏ ترجمه دارد که به پارسی برگردانده می‏شود.

«سید میرزا ابراهیم سبزواری،متوفی حدود 1316،فرزند سید- اسماعیل بن عبد الغفور علوی سبزواری،معروف به شریعتمدار،عالم فقیه و مدرس کبیر و زعیم مطاع.در فردوس التواریخ او را بسیار ثنا گفته است و من در سنه‏ 1310[هـ.ق‏]که بزیارت امام رضا(ع)می‏رفتم خدمت او را درک کردم و بخصوص علما و طلاب از علم و ثروت او استفاده می‏بردند.

در سبزوار مدرسه‏ای از برای طلاب بنا کرده و از برای آنان تعیین ارزاق‏ و شهریه نموده بود و خداوند از برای او جمع کرده بود طول عمر و سعهء ثروت‏ را و از نعمت اولاد بی‏بهره ماند تا اینکه در سنه حدود 1316 بدرود حیات‏ گفت و متجاوز از نود سال عمر کرد.وی از شاگردان صاحب جواهر بود و از او به اخذ اجازه و اجتهاد نائل گردیده نخست در مشهد رضوی بر میرزا حسن‏ و مولی محمد تقی و مولی علی داماد صاحب قوانین شاگردی کرد و بعد به اصفهان‏ رفت و از محضر حاج محمد ابراهیم کلباسی استفاده برد و پس از آن بنجف‏ مشرف و به بحث صاحب جواهر و صاحب انوار الفقاهه و علامه انصاری و مولی‏ زین العابدین گلپایگانی حاضر گردید و جمیع مدت استفاده او در نجف سی- سال بود پس از آن بسبزوار بازگشت.

برادران او میرزا عبد الکریم و میرزا محمد علی و میرزا زین العابدین‏ رئیس الطلاب و میرزا حسن همه از علماء اعلام بوده‏اند و ذکر هر یک بیاید و پدر ایشان در سبزوار امام جمعه بود و در 1262 فوت نمود».

ملا حبیب اللّه شریف کاشانی نیز در لباب الالباب شرحی در توصیف صاحب‏ ترجمه اورده که چون تکراری است از بازنویسی و ترجمه آن سودی عاید نمی‏شود.هم در کتاب زندگانی شیخ انصاری در ذکر شاگردان شیخ،ص، 172،ترجمه شریعتمدار سبزواری نقل از اعلام الشیعه آمده است چون مطلبی‏ اضافه بر آنچه نگارنده از اعلام الشیعه بترجمه نقل کردم نداشت درج آن را زاید دانستم.

شریعتمدار از خود در سبزوار و غیر آن آثار خیر بسیاری بر جای گذاشت‏ که هنوز آثار آن باقی است.از آن جمله مدرسه شریعتمدار در سبزوار،و مدرسه‏یی دیگر در قریه مزینان بامر او ساخته شده و موقوفاتی نیز شریعتمدار از اموال خود برای آن مدرسه و طلاب و مدرس قرار داده ومن آن مدرسه را در مزینان در سنه یکهزار و سیصد و نوزده خورشیدی برابر 1359 هجری قمری‏ دیده‏ام و نیز به امر شریعتمدار در کاشمر(ترشیز سابق)مدرسه‏یی تأسیس و املاکی بر آن از مال شریعتمدار سبزواری وقف شده است آن مدرسه را نیز به‏ سال 1365 هـ.ق دیده‏ام.بقیه در صفحهء 914

 وحید بهمن 1353 شماره 134

http://www.ensani.ir/storage/Files/20120326151931-4019-1803.docx